In de zaal: autotrapper

Vandaag ga ik naar de rechtbank in Den Haag om een zaak bij te wonen van de politierechter. Als ik de rechtbank binnenkom ga ik in de wachtruimte bij de zaal zitten, tegenover mij zit een jongen, misschien niet eens veel ouder dan ikzelf. Hij kijkt nerveus om zich heen en friemelt wat aan zijn shirt. Opeens besef ik me dat het best zou kunnen dat hij verdachte is in de zaak waar ik zo naar ga kijken. 

Dat blijkt inderdaad zo te zijn, de jongen neemt plaats helemaal voorin de zaal, hij is de verdachte. Er zijn veel mensen die de zaak bijwonen, dat vind de jongen duidelijk wel even schrikken.

De jongen was op de verjaardag van zijn nichtje in Scheveningen, daarna is hij nog even naar de kroeg gegaan. Toen hij eenmaal weer buiten stond heeft hij tegen de deur van een auto getrapt. Een detail: hij weet er zelf niets meer van. Dit komt omdat hij best veel bier had gedronken, waarschijnlijk ongeveer 20 glazen zegt hij zelf en o ja, hij had ook nog cocaïne gebruikt.

De rechtszaal is hem niet helemaal vreemd, op Koningsdag vorig jaar heeft hij het een en ander vernield. Daarvoor heeft hij een taakstraf gekregen. De rechter gaat verder over zijn persoonlijke omstandigheden: hij heeft al best lang problemen. Zijn vader maakt zich ook zorgen, de jongen zat namelijk bij motorclub Satudarah. De rechter vraagt hem hoe dat zit. ‘Nou daar ben ik helemaal van af hoor’, antwoordt de jongen. Toch wil de rechter ook weten of hij daar dan nog vrienden aan over heeft gehouden, want tja, of je daar nou de goede vrienden ontmoet?

Naast de zorgen, heeft de vader toch het idee dat zijn zoon weer op de goede weg is: hij is bezig met het afbetalen van zijn schulden, heeft vast werk, drinkt niet meer én hij heeft een vriendin. Niet zomaar een, ze is streng voor hem. De jongen moet een beetje lachen en vertelt dat ze inderdaad best streng is, maar zoals hij zelf zegt is dat ook wel goed voor hem.

De Officier van Justitie heeft een vraag voor de jongen: gebruikt hij nog drugs? Even aarzelt de jongen, maar al gauw zegt hij ‘ik heb nog wel eens een blowtje gerookt, dat is ook drugs toch?’

Daarna komt de Officier van Justitie met zijn eis, hij vindt vooral dat de jongen begeleiding moet krijgen. Ook de schade moet hij vergoeden, de Officier van Justitie heeft de foto’s van de auto gezien en vertelt dat het nog een goede trap was ook. Als de jongen nog een keer de fout in gaat binnen twee jaar, moet hij wel de gevangenis in. Als hij nog een keer te veel drank en drugs gebruikt moet hij hiervoor ook verplicht in behandeling.

Als de rechter hierna vraagt of de jongen nog wat wil zeggen twijfelt hij even: ‘Tja, ik heb het wel verdiend vind ik persoonlijk en ik zal het nooit meer doen, maar ja…’

Dat klinkt veelbelovend, waarna de rechter haar uitspraak doet. Ze vertelt dat de jongen het duidelijk niet altijd makkelijk heeft in zijn leven, maar dat hij nu oprecht goed bezig is. Ze vindt de eis van de Officier van Justitie goed en gaat hierin mee: €800,- voor de schade, verplichte begeleiding en als hij weer de fout in gaat gevangenisstraf en behandeling.

Daarna richt de rechter zich tot de jongen en vertelt dat hij binnen 14 dagen in hoger beroep mag gaan, dan gaat een andere rechter kijken of het inderdaad een goede straf is. Hij mag het ook nu al accepteren, dat doet de jongen, hij zegt: ‘ik accepteer het wel’. De Officier van Justitie is het hiermee eens en meldt dat hij het ook accepteert. De rechter begint te gniffelen: ‘Ja hehe, tuurlijk accepteer jij, je hebt helemaal je zin gekregen.’